4 NW -A- J 10, Lectio Divina, NiedzWielk-04-A

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
4
A kiedy wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, a owce postİpujī za nim,
poniewaŐ gĀos jego znajī.
5
Natomiast za
obcym
nie pjdī, lecz bİdī uciekaġ od niego, bo nie znajī
gĀosu obcychÇ.
Jezus moŐe wydawaġ siİ zbytnim optymistī, bo w kaŐdym czasie faĀszywi nauczyciele
mieli swoich nańladowcw. Mimo to stwierdza, iŐ coń rodzaju instynktu pozwoli ludowi
BoŐemu odrŐniġ gĀos prawdziwego pasterza od faĀszywego.
6
Tİ przypowieńġ opowiedziaĀ im Jezus, lecz oni
nie pojİli
znaczenia tego, co
im mwiĀ.
Jeńli przypowieńġ nie jest wyjańniona moŐe wydawaġ siİ enigmatyczna. Faryzeusze
jednak nie tylko mylī siİ co do intuicji, oni sī niezdolni do zrozumienia wydarzeĺ
ktrych sī ńwiadkami. Przez to stracī owce.
7
Powtrnie wiİc powiedziaĀ do nich Jezus: ÆZaprawdİ, zaprawdİ, powiadam
wam:
Ja jestem
bramī
owiec.
Dwie kolejne przypowieńci (10,7.11) rozpoczynajī siİ od zwrotu "Ja jestem".
Jezus deklaruje, iŐ jest bramī owiec (10,7-8), w tym samym sensie, gdy mwi "Ja
jestem drogī" (14,6). On jest jedynym pońrednikiem miİdzy Bogiem a ludŎmi (1Tm 2,5;
Ef 2,18). Gdy spotkaĀ pierwszych uczniw ogĀosiĀ im nowī interpretacjİ wizji Jakuba
odnońnie "bramy nieba" (Rdz 28,17): "Zobaczycie niebiosa otwarte" (1,51).
8
Wszyscy, ktrzy
przyszli
przede Mnī, sī zĀodziejami i rozbjnikami, a
nie
posĀuchaĀy
ich owce.
Ewidentnie nie chodzi o patriarchw ani prorokw lecz prawdopodobnie o zelotw,
autorw zamachw i powstaĺ, takich jak "Barnaba" (18,40) lub
Teodas czy
Judasz
Galilejczyk (Dz 5,35-37), ktrzy przyszli przed Jezusem. Ich zbrojne dziaĀania nie
prowadziĀy do przyjńcia Krlestwa BoŐego. NaleŐī oni do tych ktrzy nie wchodzī do
owczarni przez bramİ, ale wdzierajī siİ innī drogī (10,1). Jan byġ moŐe myńli takŐe o
faĀszywych mesjaszach pojawiajīcych siİ w rodzīcym siİ Końciele i tych
zapowiedzianych na czasy ostateczne (1J 2,18).
Tylko prawdziwy pasterz, posĀany od Boga moŐe byġ na trwaĀe rozpoznany przez lud.
Powie o tym Gamaliel w odniesieniu do ApostoĀw: " JeŐeli bowiem od ludzi pochodzi ta
myńl czy sprawa, rozpadnie siİ, a jeŐeli rzeczywińcie od Boga pochodzi, nie potraficie
ich zniszczyġ i moŐe siİ czasem okazaġ, Őe walczycie z Bogiem" (Dz 5,38-39).
9
Ja jestem bramī. JeŐeli ktoń wejdzie przeze Mnie, bİdzie
zbawiony
-
wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszİ.
10
ZĀodziej
przychodzi tylko po to, aby krańġ, zabijaġ i niszczyġ. Ja
przyszedĀem po to, aby
owce
miaĀy
Őycie
i miaĀy je w obfitońci.
Ten ktry chce Őerowaġ na innych nie przechodzīc przez Jezusa. "Kto nie jest ze mnī,
jest przeciw mnie" (ÿk 11,23). TakŐe kaŐdy odpowiedzialny za wsplnotİ, ktry
wykorzystuje swj autorytet do wĀasnych interesw. "...Biada pasterzom Izraela, ktrzy
sami siebie pasī! ...Nakarmilińcie siİ mlekiem, odzialińcie siİ weĀnī, zabilińcie tĀuste
zwierzİta, jednakŐe owiec nie pańlińcie." (Ez 34,2-3).
Destrukcyjna dziaĀalnońġ "zĀodzieja" podkreńla pozytywnī rolİ Jezusa. Celem jego misji
jest
Őycie
(por. 10,28).
4 NIEDZIELA WIELKANOCNA (A)
J 10,1-10
I: Dz 2,14a.36-41; II: 1P 2,20b-25
1
Zaprawdİ, zaprawdİ, powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez
bramİ, ale wdziera siİ innī drogī, ten jest zĀodziejem i rozbjnikiem.
2
Kto jednak wchodzi przez bramİ, jest pasterzem owiec.
3
Temu otwiera odŎwierny, a owce sĀuchajī jego gĀosu; woĀa on swoje owce
po imieniu i wyprowadza je.
4
A kiedy wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, a owce postİpujī za nim,
poniewaŐ gĀos jego znajī.
5
Natomiast za obcym nie pjdī, lecz bİdī uciekaġ od niego, bo nie znajī
gĀosu obcychÇ.
6
Tİ przypowieńġ opowiedziaĀ im Jezus, lecz oni nie pojİli znaczenia tego, co
im mwiĀ.
7
Powtrnie wiİc powiedziaĀ do nich Jezus: ÆZaprawdİ, zaprawdİ, powiadam
wam: Ja jestem bramī owiec.
8
Wszyscy, ktrzy przyszli przede Mnī, sī zĀodziejami i rozbjnikami, a nie
posĀuchaĀy ich owce.
9
Ja jestem bramī. JeŐeli ktoń wejdzie przeze Mnie, bİdzie zbawiony -
wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszİ.
10
ZĀodziej przychodzi tylko po to, aby krańġ, zabijaġ i niszczyġ. Ja
przyszedĀem po to, aby
owce
miaĀy Őycie i miaĀy je w obfitońci.
S A M U E L D O R A S T A ý , A P A N B Y ý Z N I M .
N I E P O Z W O L I ý U P A ĺ Ę
ņ A D N E M U J E G O
S ý O W U N A Z I E M I Ħ
( 1 S m 3 : 1 9 )
1
Zaprawdİ, zaprawdİ, powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez
bramİ, ale wdziera siİ innī drogī, ten jest zĀodziejem i rozbjnikiem.
Mi 2:12 Zaprawdİ zgromadzİ ciebie caĀego, Jakubie! Zbiorİ w jedno Resztİ
Izraela, umieszczİ go razem jak owce w ogrodzeniu, jak trzodİ w ńrodku
pastwiska, i bİdzie gwarno z powodu mnstwa ludzi.
2
Kto jednak wchodzi przez bramİ, jest pasterzem owiec.
3
Temu otwiera odŎwierny, a owce sĀuchajī jego gĀosu; woĀa on swoje owce
po imieniu i wyprowadza je.
J 21:16 I znowu, po raz drugi, powiedziaĀ do niego: ÆSzymonie, synu Jana, czy
miĀujesz Mnie?Ç OdparĀ Mu: ÆTak, Panie, Ty wiesz, Őe Ciİ kochamÇ. RzekĀ do
niego: ÆPań owce moje!Ç.
Ap 3:20 Oto stojİ u drzwi i koĀaczİ: jeńli kto posĀyszy mj gĀos i drzwi otworzy,
wejdİ do niego i bİdİ z nim wieczerzaĀ, a on ze Mnī.
Ps 95:7 Albowiem On jest naszym Bogiem, a my ludem Jego pastwiska i owcami
w Jego rİku. Obyńcie usĀyszeli dzisiaj gĀos Jego...
4
A kiedy wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, a owce postİpujī za nim,
poniewaŐ gĀos jego znajī.
Mi 2:13 Wystīpi przewodnik przed nimi, przebijī i przejdī bramİ, i wyjdī przez
niī; ich krl pjdzie przed nimi, Pan na ich czele.
Ps 80:2 PosĀuchaj, Pasterzu Izraela, Ty, co jak trzodİ wiedziesz rd Jzefa. Ty,
ktry zasiadasz nad cherubami...
5
Natomiast za obcym nie pjdī, lecz bİdī uciekaġ od niego, bo nie znajī
gĀosu obcychÇ.
6
Tİ przypowieńġ opowiedziaĀ im Jezus, lecz oni nie pojİli znaczenia tego, co
im mwiĀ.
J 16:25 MwiĀem wam o tych sprawach w przypowieńciach. Nadchodzi godzina,
kiedy juŐ nie bİdİ wam mwiĀ w przypowieńciach, ale caĀkiem otwarcie
oznajmiİ wam o Ojcu.
7
Powtrnie wiİc powiedziaĀ do nich Jezus: ÆZaprawdİ, zaprawdİ, powiadam
wam: Ja jestem bramī owiec.
J 14:6 OdpowiedziaĀ mu Jezus: ÆJa jestem drogī i prawdī, i Őyciem. Nikt nie
przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.
Ps 118:20 Oto jest brama Pana, przez niī wejdī sprawiedliwi.
Mt 7:13 WchodŎcie przez ciasnī bramİ! Bo szeroka jest brama i przestronna ta
droga, ktra prowadzi do zguby, a wielu jest takich, ktrzy przez niī wchodzī.
14 JakŐe ciasna jest brama i wīska droga, ktra prowadzi do Őycia, a maĀo jest
takich, ktrzy jī znajdujī!
8
Wszyscy, ktrzy przyszli przede Mnī, sī zĀodziejami i rozbjnikami, a nie
posĀuchaĀy ich owce.
Jr 23:1 ÆBiada pasterzom, ktrzy prowadzī do zguby i rozpraszajī owce mojego
pastwiska - wyrocznia Pana. 2 Dlatego to mwi Pan, Bg Izraela, o pasterzach,
ktrzy majī pańġ mj nard: Wy rozproszylińcie mojī trzodİ, rozpİdzilińcie i
nie zatroszczylińcie siİ o niī; oto Ja siİ zatroszczİ o nieprawońġ waszych
uczynkw - wyrocznia Pana.
9
Ja jestem bramī. JeŐeli ktoń wejdzie przeze Mnie, bİdzie zbawiony -
wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszİ.
J 3:17 Albowiem Bg nie posĀaĀ swego Syna na ńwiat po to, aby ńwiat potİpiĀ, ale
po to, by ńwiat zostaĀ przez Niego zbawiony.
Ps 23:1 Psalm. Dawidowy. Pan jest moim pasterzem, nie brak mi niczego. 2
Pozwala mi leŐeġ na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie
mogİ odpoczīġ: 3 orzeŎwia mojī duszİ. Wiedzie mnie po wĀańciwych
ńcieŐkach przez wzglīd na swoje imiİ.
10
ZĀodziej przychodzi tylko po to, aby krańġ, zabijaġ i niszczyġ. Ja
przyszedĀem po to, aby
owce
miaĀy Őycie i miaĀy je w obfitońci.
J 5:24 Zaprawdİ, zaprawdİ, powiadam wam: Kto sĀucha sĀowa mego i wierzy w
Tego, ktry Mnie posĀaĀ, ma Őycie wieczne i nie idzie na sīd, lecz ze ńmierci
przeszedĀ do Őycia.
S A M U E L D O R A S T A ý , A P A N B Y ý Z N I M .
N I E P O Z W O L I ý U P A ĺ Ę
ņ A D N E M U J E G O
S ý O W U N A Z I E M I Ħ
( 1 S m 3 : 1 9 )
1
Zaprawdİ, zaprawdİ
, powiadam wam: Kto nie wchodzi do
owczarni
przez
bramİ
, ale wdziera siİ innī drogī, ten jest zĀodziejem i rozbjnikiem.
DosĀownie: "Amen, amen". Ten uroczysty poczītek wskazuje na nowī czİńġ mowy
Jezusa i nowy etap w jego nauczaniu.
DosĀownie "
dziedziniec, zagroda owiec
". WyraŐenie wskazuje na ogrodzenie z kamienia
znajdujīce siİ na otwartym polu, nie do koĺca zamkniİte, gdzie na noc sī gromadzone
owce. W tradycji profetycznej owcami jest nazywany Izrael (Ez 34) a greckie sĀowo
"aule" przetĀumaczone jako "dziedziniec, zagroda owiec" oznacza dziedziniec ńwiītynny
gdzie gromadziĀ siİ lud BoŐy: "...my Jego wĀasnońciī, jesteńmy Jego ludem, owcami
Jego pastwiska. Wstİpujcie w Jego bramy wńrd dziİkczynienia, wńrd hymnw w Jego
przedsionki!" (Ps 100,3-4).
Choġ Jezus nie precyzuje zastosowania tej przypowieńci, jej echa odnońnie Izraela
powinny byġ uchwycone przez sĀuchaczy. Wejńġ przez bramİ znaczy posiadaġ autorytet
z woli BoŐej. OdnosiĀo siİ to do krlw ("pasterzy Izraela"), ktrzy nie byli uzurpatorami
i ktrzy byli wierni Bogu. Tym bardziej odnosi siİ to do Jezusa, ktry przyjİty przez
lud, wejdzie do Jerozolimy "w imiİ Paĺskie" (12,3).
Ńw. Augustyn (430):
Mogī wiİc poganie mwiġ: dobrze Őyjemy. Jeńli jednak nie
wchodzī przez bramİ, na co siİ im przyda to, czym siİ chwalī? Na to bowiem kaŐdemu
powinno przydaġ siİ dobre Őycie, aby mu byĀo dane Őycie wieczne; jeńli nie ma
wiecznego Őycia, to na co siİ przyda dobre? Nie moŐna bowiem mwiġ o tych, iŐ dobrze
Őyjī, ktrzy celu dobrego Őycia nie znajdī z powodu ńlepoty, albo teŐ nim gardzī przez
pychİ. Nikt zań nie ma prawdziwej i niezawodnej nadziei, iŐ wiecznie Őyġ bİdzie, jeńli
nie uznaje Őycia, ktrym jest Chrystus, i nie wchodzi przez bramİ do owczarni...
2
Kto jednak wchodzi przez bramİ, jest pasterzem owiec.
3
Temu otwiera
odŎwierny
, a owce
sĀuchajī
jego gĀosu; woĀa on swoje
owce
po imieniu i
wyprowadza je
.
Chodzi o sĀugİ pasterza owiec. Tylko ten ostatni posiada autorytet dziİki ktremu jego
sĀowo gromadzi owce.
Pasterz woĀa owce gĀosem, ktry jest jemu wĀańciwy. Jezus odniesie do siebie ten
obraz, by mwiġ o tych ktrzy sĀuchajī Go lub nie (10,27). PiĀatowi odpowie: "KaŐdy,
kto jest z prawdy, sĀucha mojego gĀosu" (18,37).
Pasterz oddziela swoje owce od tych, ktre do niego nie naleŐī. To obraz sīdu: idī za
Nim tylko te ktre znajī Go przez wiarİ. Byġ moŐe jest to takŐe rozrŐnienie miİdzy
Izraelem, ktry odrzuci wiarİ w Jezusa a uczniami, ktrzy stanī siİ KońcioĀem.
Przypowieńġ sugeruje wyruszenie w drogİ. KońciĀ bİdzie musiaĀ siİ oddzieliġ od
Izraela, ktry pozostanie w obrİbie "zagrody owczej", i wyjńġ na przeciw nowemu
dońwiadczeniu idīc do narodw pogaĺskich. Jezus kroczy jednak na przedzie w tym
nowym "exodusie".
[ Pobierz całość w formacie PDF ]