3E1-warsztaty 2,

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

INTEGRACJA EUROPEJSKA (3E1)

INSTYTUT EKONOMII I ZARZĄDZANIA WSZ/POU

Warsztaty 2 – rozwiązania zadań

Zadania obowiązkowe:

ZADANIE 2.1

Zaznacz, które z poniższych stwierdzeń dotyczących organów (instytucji) Unii Europejskiej są prawdziwe a które fałszywe.

Nr

Stwierdzenie

Prawda

Fałsz

1.

Wybory do Parlamentu Europejskiego odbywają się co pięć lat, a do głosowania uprawniony jest każdy obywatel Unii Europejskiej zarejestrowany jako wyborca.

+

2.

Rada UE jest głównym organem prawodawczym Unii Europejskiej.

+

3.

Komisja Europejska nie jest politycznie odpowiedzialna przed Parlamentem Europejskim.

+

4.

Sąd Pierwszej Instancji działała przy Europejskim Trybunale Sprawiedliwości i jest odpowiedzialny za wydawanie orzeczeń w niektórych rodzajach spraw, zwłaszcza tych wnoszonych przez osoby prywatne i sprawach związanych z nieuczciwą konkurencją między przedsiębiorstwami.

+

5.

Rada Europejska wraz z Europejskim Trybunałem Sprawiedliwości wyznacza kierunki rozwoju Unii Europejskiej i strategię jej działania, wskazuje możliwości poszerzenia współpracy na nowe obszary.

+

6.

Personel Komisji Europejskiej pracuje w departamentach zwanych Dyrekcjami Generalnymi (DG)

+

7.

Organa sądowe każdego państwa członkowskiego UE mają obowiązek zapewnić, że prawo wspólnotowe jest właściwie stosowane w danym kraju. Jeśli sąd krajowy ma choćby cień wątpliwości co do interpretacji lub ważności prawa UE, może on, a w niektórych przypadkach wręcz musi, zwrócić się po radę do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Takie rozstrzygnięcie jest wydawane w formie orzeczenia wstępnego.

+

8.

Deputowani w Parlamencie Europejskim nie zasiadają w zespołach narodowych, ale w oparciu o przynależność do określonej frakcji politycznej.

+

9.

Europejski Trybunał Sprawiedliwości nie jest uprawniony do rozstrzygania sporów prawnych wynikłych między państwami członkowskimi UE, instytucjami UE, przedsiębiorstwami i osobami fizycznymi.

+

10.

Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny (EKES, ang. EESC) jest organem doradczym reprezentującym pracodawców, związki zawodowe, rolników, konsumentów i pozostałe grupy interesów. Komitet przedstawia ich poglądy i broni ich interesów w politycznych debatach z Komisją Europejską, Radą UE i Parlamentem Europejskim.

+

Ad. 3

Komisja Europejska jest politycznie odpowiedzialna przed Parlamentem Europejskim, który jest uprawniony do odwołania jej w drodze złożenia wniosku o wotum nieufności. Komisja uczestniczy we wszystkich sesjach Parlamentu, podczas których ma obowiązek objaśniać i uzasadniać kierunki swojej polityki. Również regularnie odpowiada ona na pisemne i ustne interpelacje zgłaszane przez deputowanych.

Ad.5

Rada Europejska - samodzielnie wyznacza kierunki rozwoju Unii Europejskiej i strategię jej działania, wskazuje możliwości poszerzenia współpracy na nowe obszary. Omawia ona najważniejsze kwestie polityczne i gospodarcze (art. 99, ust. 2), rozstrzyga powstające kontrowersje i decyduje o wspólnej polityce zagranicznej i bezpieczeństwa (art. 13 Traktatu o Unii Europejskiej). Rada decyduje o stowarzyszeniu nowych państw, czy poszerzeniu Unii Europejskiej. Pomimo wymienionych wyżej obowiązków – Rada Europejska jest organem niezależnym, nie jest odpowiedzialna przed Parlamentem Europejskim i nie podlega kontroli Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Rada Europejska to główny, polityczny i ponadpaństwowy organ Unii Europejskiej. Tworzą ją szefowie państw i rządów państw członkowskich oraz przewodniczący Komisji UE, którzy spotykają się przynajmniej dwa razy w roku na tzw. szczytach europejskich. Oprócz szefów państw i rządów państw członkowskich oraz przewodniczącego Komisji Europejskiej w spotkaniach Rady uczestniczą również ministrowie spraw zagranicznych i jeden członek Komisji. Status gościa w Radzie posiada przewodniczący Parlamentu Europejskiego. Planowaniem i koordynacją prac Rady zajmuje się Sekretariat Generalny. Traktat z Nicei wprowadził zasadę, że szczyty Rady Europejskiej będą się odbywać tylko w Brukseli. Do tej pory miejscem spotkań Rady były miasta państw sprawujących w danym czasie przewodnictwo w Unii Europejskiej. Jeżeli pojawi się problem, który nie może być odłożony, mogą być organizowane nadzwyczajne spotkania Rady Europejskiej.

Ad.6

Stwierdzenie prawdziwe. Personel Komisji Europejskiej pracuje w departamentach zwanych Dyrekcjami Generalnymi (DG) Czasami spotyka się również określenie Dyrektoriaty Generalne oraz służby (np. Służby Prawne oraz Służby Tłumaczeniowe).

Każdy DG zajmuje się określonym obszarem polityki pod kierunkiem Dyrektora Generalnego, który jest odpowiedzialny przed jednym z komisarzy.
To właśnie DG faktycznie opracowują i sporządzają przedstawiane przez Komisję projekty aktów prawnych, przy czym propozycje te uzyskują oficjalny status dopiero po przyjęciu ich przez Kolegium na jego cotygodniowym posiedzeniu.

Przebieg procedury został przedstawiony poniżej.

Załóżmy, na przykład, że Komisja Europejska widzi potrzebę przyjęcia nowych aktów prawnych mających na celu zapobieganie zanieczyszczeniu rzek w Europie. Dyrekcja Generalna ds. Ochrony Środowiska opracowuje projekt aktu, opierając się na konsultacjach z europejskim sektorem przemysłowym i rolnym, ministrami ochrony środowiska w poszczególnych państwach członkowskich oraz z organizacjami działającymi na rzecz ochrony środowiska.

Projekt aktu prawnego jest następnie omawiany ze wszystkimi właściwymi w tej dziedzinie departamentami Komisji oraz, w razie konieczności, zmieniany. Następnie jest on sprawdzany przez Służby Prawne i gabinety komisarzy (osobisty personel polityczny).
Po całkowitym przygotowaniu projektu, Sekretarz Generalny umieszcza go w porządku obrad najbliższego spotkania Komisji Europejskiej. Podczas obrad Komisarz ds. Ochrony Środowiska wyjaśnia swoim kolegom przyczyny zgłoszenia takiej legislacji, a następnie poddaje projekt pod dyskusję. Jeżeli osiągnięte zostanie porozumienie, Kolegium przyjmuje projekt i przesyła dokument do Rady Unii Europejskiej i Parlamentu Europejskiego celem rozpatrzenia. Jeśli komisarze nie mogą osiągnąć porozumienia, Przewodniczący wnosi o przeprowadzenie głosowania nad projektem.

Ad.8

Stwierdzenie prawdziwe. Deputowani w Parlamencie Europejskim nie zasiadają w zespołach narodowych, ale w oparciu o przynależność do określonej frakcji politycznej. Frakcje polityczne to ugrupowania zrzeszające członków PE.

Frakcje polityczne zostały uznane formalnie po raz pierwszy w 1953 r. przez Wspólne Zgromadzenie Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali. Ustalono wówczas, że do utworzenia partii politycznej potrzebnych jest 9 deputowanych.

Obecnie deputowani mogą łączyć się w grupy wg kryterium podobieństwa poglądów (art. 29 Regulaminu Parlamentu Europejskiego).

Frakcję polityczna może utworzyć:

·       29 deputowanych - jeśli pochodzą z jednego państwa członkowskiego

·       23 deputowanych - jeśli pochodzą z dwóch państw

·       18 deputowanych - jeśli pochodzą z trzech państw

·       14 deputowanych - jeśli pochodzą z czterech państw

Główna działalność polityczna w PE skupia się przede wszystkim właśnie na frakcjach politycznych. Decyzje, które podejmowane są podczas posiedzeń plenarnych na forum Parlamentu, zapadają tak naprawdę wcześniej - w trakcie spotkań frakcji, które odbywają się w tygodniu poprzedzającym posiedzenia plenarne. Podczas tych rozmów kluby polityczne starają się opracować wspólne stanowisko w określonej sprawie i przygotować strategię wywierania wpływu na bieg wydarzeń.

Liczba frakcji jest zróżnicowana w zależności od kadencji Parlamentu Europejskiego. W bieżącej kadencji (2004-2009) jest 8 frakcji politycznych.

Ad.9

Błędne stwierdzenie. Europejski Trybunał Sprawiedliwości (ETS)  jest uprawniony do rozstrzygania sporów prawnych wynikłych między państwami członkowskimi Unii Europejskiej, instytucjami UE, przedsiębiorstwami i osobami fizycznymi.

Nadrzędnym zadaniem ETS jest zapewnienie, by legislacja UE (technicznie określana mianem prawa wspólnotowego) była interpretowana i stosowana w ten sam sposób w każdym państwie członkowskim. Innymi słowy, by była ona zawsze identyczna dla wszystkich stron i w każdych okolicznościach.

W skład ETS wchodzi jeden sędzia z każdego państwa członkowskiego, toteż reprezentowane są wszystkie krajowe porządki prawne UE. Trybunał jest wspomagany przez ośmiu rzeczników generalnych “Advocates-General” zwani są czasem Adwokatami Generalnymi. Ich rolą jest przedstawianie uzasadnionych opinii w sprawach wniesionych przed ETS. Muszą oni to czynić publicznie i bezstronnie.
Sędziowie i rzecznicy generalni są byłymi członkami najwyższych sądów krajowych lub wysoko kwalifikowanymi prawnikami, które to osoby dają gwarancje niezależności. Są oni powoływani za wspólną zgodą rządów państw członkowskich. Każdy z nich jest mianowany na okres sześciu lat, po upływie którego może być mianowany ponownie na jeden lub dwa następne okresy o długości trzech lat.

ZADANIE 2.2

Opisz (w oparciu o wybraną procedurę) proces podejmowania decyzji w Unii Europejskiej.

W procesie decyzyjnym na poziomie Unii Europejskiej uczestniczą różne organy (Instytucje UE), w szczególności:

· Komisja Europejska,

· Parlament Europejski,

· Rada Unii Europejskiej.

Zasadniczo to Komisja Europejska występuje z wnioskami (propozycjami) dotyczącymi nowych aktów prawnych, natomiast Parlament Europejski  i Rada UE przyjmują te akty. Również inne instytucje odgrywają w tym procesie swoją rolę.

Traktaty ustanawiają zasady i procedury obowiązujące przy podejmowaniu decyzji w skali Unii. Każdy wniosek (propozycja) dotyczący nowego aktu prawnego musi opierać się na konkretnym artykule w Traktacie, zwanym jego „podstawą prawną". Podstawa prawna danego aktu określa właściwą procedurę legislacyjną do jego przyjęcia.

Poniżej znajduje się opis jednej z procedur wykorzystywanych w procesie podejmowania decyzji w UE: procedury konsultacji.

W ramach procedury konsultacji Rada UE zasięga w sprawie danego aktu prawnego opinii Parlamentu Europejskiego, konsultując się też z Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym (EKES) oraz Komitetem Regionów (KR).

Parlament ma możliwość:

· przyjąć wniosek Komisji,

· odrzucić go,

· albo poprosić o wprowadzenie do niego poprawek.

Jeśli Parlament żąda wprowadzenia poprawek, Komisja jest zobowiązania do rozważenia wszystkich proponowanych zmian. Jeśli Komisja przyjmie którąkolwiek z nich, wysyła do Rady UE zmieniony wniosek legislacyjny.

Rada UE analizuje zmieniony wniosek i przyjmuje go lub wprowadza do niego dalsze poprawki. W tej procedurze, podobnie jak we wszystkich innych, zmiana wniosku Komisji przez Radę wymaga jednomyślności jej członków.

Zadanie dodatkowe:

ZADANIE 2.3

Komisja Europejska spełnia cztery główne funkcje:

·        przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie UE projekty aktów 

      prawnych...